پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

اینکه در شرایط بحران قصد گره گشایی از کار مردم را داشته باشیم یک بحث است و اینکه در چنین موقعیت‌هایی قصد ماهیگیری و اعلام حضور، بحثی دیگر و صد البته زشت و قابل سرزنش. محمدرضا طلایی مدیرعامل سازمان مرکزی تعاون روستایی اعلام داشته که آمادگی دارد تا بنا به درخواست ستاد تنظیم بازار استان نسبت به عرضه مستقیم اقلام مورد نیاز مردم در فروشگاه‌ها و روستابازار‌های تحت پوشش سازمان در تمام ساعت شبانه‌روز اقدام کند. از ایشان باید پرسید که شما چه چیزی را قرار است عرضه کنید؟ آنقدر عرضه نداشتید که قیمت سیب زمینی که با مجوز صادرات نابجای خودتان (وزارت جهادکشاورزی) بالا رفته بود را در عرض چند ماه پایین بیاورید؟ بروید از پیازکار جیرفتی بپرسید که پیاز را به چه قیمتی خریداری کردید (حدود شش هزار تومان) و چرا همان پیاز در میدان میوه و تره بار باید ۱۸ هزار تومان باشد؟ واقعا برای ما روشن نیست که سازمان تعاون روستایی به چه دردی می‌خورد و چرا باید حدود هزار نفر حقوق بگیر ماهیانه داشته باشد. وقتی به شما پیشنهاد می‌شود که زعفران سنواتی داخل انبار مشهد را به نقد حاضر به خرید هستیم (مشروط به قیمت چند میلیونی زیر قیمت روز بازار و الزاما تعهد به صادرات)، اما شما حاضرید با سه - چهار میلیون تومان بیشتر با شرایط شش ماه بفروشید، برایمان سوال‌های خاص ایجاد می‌شود؟ راستی چه خبر از زعفران فروشی که گویا نماینده مجلس برایش زنگ می‌زند؟ راسته یا دروغه اخوی؟ در صورت نیاز شفاف‌تر هم می‌توانیم صحبت کنیم.